Cezayir Asgari Ücret, Cezayir’de Ortalama Maaş Ne Kadar?

Cezayir asgari ücret konusunda düşük bir maaşa sahiptir. Cezayir’da asgari ücret 20.000 DZD ($137 yani 2.278 TL) iken, ortalama maaş ise ayda 58.150 DZD  ($400 yani 6.653 TL) olarak verilmektedir. Cezayir’da en yüksek maaş tahmini 800.000 DZD ($5.493 yani 91.375 TL) ‘dir.

Cezayir’de asgari ücret

Cezayir’de asgari ücret ayda 20.000 Cezayir Dinarı “DZD” ($137) olarak verilir. Cezayir’deki işçiler, yasal asgari ücrete ek olarak, yasal normal çalışma saatlerinin %20’sini aşmaması gereken ücretli hastalık izni ve fazla mesai hakkına da sahiptir. Ayrıca Cezayir yasaları, bir çalışanın işten çıkarılması durumunda saatlik ücretinin %50’sini alması gerektiğini belirtir. Ayrıca Cezayirli çalışanlar, şirkette en az iki yıldır çalışıyorlarsa, işten çıkarılma durumunda tazminat alma hakkına sahiptir.

Ayda 20.000 Cezayir Dinarı

Cezayir’de asgari ücret şu anda ayda 20.000 dinar olarak belirlendi. Bu artış, daha fazla Cezayirlinin ayda 137 dolar eşdeğeri kazanmasına neden olacak. Cezayir asgari ücreti, üretkenliği artırmayı ve işçileri düşük ücretlerden korumayı amaçlıyor. Cezayir asgari ücreti, diğer ülkelerdeki asgari ücrete yakındır.

Cezayir hükümeti, yabancı yatırımcıları Cezayir mülküne yatırım yapmaya teşvik etmenin bir yolu olarak uzun süredir daha yüksek bir asgari ücreti teşvik ediyor. 30.000 dinarın altındaki maaşlar üzerindeki vergileri düşürmenin yanı sıra Cezayir hükümeti, devlet kurumları ve kurumları üzerindeki harcamaları artırdı.

Cezayir’de asgari ücret şu anda ayda 20.000 DZD (137 dolar). Ancak yine de ortalama bir Amerikalının kazandığından çok düşük seviyede. Cezayir’de asgari ücret 2012’den bu yana dörtte bir oranında arttı. Cezayir hükümeti ayrıca Nisan 2015’te “Rezerv Yeterliliğine Özel Teklifin Değerlendirilmesi” (ARA) adlı yeni bir iş kanunu çıkardı.

Cezayir’de işçiler genellikle bağımsız yükleniciler olarak sınıflandırılır. Birçok firma, bağımsız yükleniciler gibi davranarak bağımsız bir görünüm yaratır. Ancak bu her zaman doğru değildir. Kendilerini bağımsız yükleniciler gibi göstererek hala istihdam vergileri, sosyal güvenlik, emekli maaşları ve diğer yardımları ödüyorlar. Ayrıca, bağımsız yüklenicilerden daha pahalı hale getiren çalışanlara sağlanan faydalar da vardır. Ek olarak, yanlış bir şekilde çalışan olarak sınıflandırılırlarsa istenmeyen dikkatleri üzerine çekebilirler. Bunu yaparlarsa, şirketin faaliyetlerine ilişkin bir hükümet soruşturmasının konusu olabilirler.

Sendikalaşma

Yakın zamana kadar Cezayir işgücü piyasası sendikalaşma esnekliğinden yoksundu. Cezayir yasaları, sendikal faaliyetleri Cezayir vatandaşlarıyla sınırlandırıyor ve Cezayirli işçilerin vatandaşlıklarını en az 10 yıl süreyle elinde tutmalarını şart koşuyor. Cezayir’deki sendikaların hakları 90-14 Sayılı Kanun’un 6. bölümünde tanımlanmıştır. Kanun ayrıca toplu sözleşme haklarını tanımlar ve herhangi bir anlaşmazlığın çözülebilmesi için bir uzlaştırma prosedürü gerektirir.

Cezayir’de hükümet geçmişte tavizler vererek harcamalarını artırırken, bu son adım sendikalar için büyük bir zafer oldu. Buna karşılık, hükümet 30.000 dinarın altındaki maaşlar üzerindeki gelir vergisini askıya aldı. Aynı zamanda petrol fiyatlarındaki çöküşten sonra devlet kurum ve kuruluşlarının bütçelerini düşürmelerine rağmen harcamalarını artırmıştır. Bu hamle işçiler için sevindirici haber olsa da, asgari ücreti artırmak için yeterli olmayabilir.

Cezayir makamları da uluslararası çalışma standartlarına uygun hareket etmemiştir. Cezayir iş kanununun 90-14. maddesi, hem işverenlerin hem de işçilerin sendika kurabileceklerini şart koşuyor. Ancak Cezayir makamları bunu federasyonların veya konfederasyonların kurulmasına karşı bir tedbir olarak yorumladılar. Ekim 2001’de Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO), Cezayir mevzuatının işçi ve işverenlerin sendika kurmasını engelleyecek şekilde yorumlanmaması gerektiğini belirtti.

ILO Örgütlenme Özgürlüğü Komitesi (CBA), Cezayir hükümetinden işçi sendikalarının federasyonlar kurmasını engelleyen yasaları değiştirmesini istedi. Ayrıca hükümetten tehdit ve yıldırma iddialarına yanıt vermesini istedi. ILO’nun yanı sıra, Standartların Uygulanması Komitesi de hükümete kayıt ve uluslararası iş kanunlarına uyum sürecini hızlandırması çağrısında bulundu. Komite, Cezayir hükümetinin Cezayir’deki sendikaların kaydı için gerekli makbuzları henüz almadığını kaydetti.

Ekonomik büyüme

CGEM, ülkenin yeni sosyo-ekonomik toparlanma planının kısaltmasıdır. Bu uzun vadeli reform çabasının amacı, Cezayir ekonomisini özel sektör modeline kaydırmak, yenilenebilir enerjiye geçiş yapmak ve nüfusun geçim kaynaklarını korurken makroekonomik dengesizlikleri en aza indirmektir. Asgari ücret bu önlemlerden biridir. Ancak bu yeterli değil. Daha fazla yatırım çekmenin yanı sıra, geçim ücretini sürdürebilmelidir.

Cezayir, ekonomik toparlanmayı desteklemek ve yeni işler yaratmak için ekonomisini çeşitlendirmeli ve özellikle genç demografik profilinde istihdam olanaklarını artırmalıdır. Hidrokarbon gelirlerindeki yapısal düşüş, kamu harcamalarının sürdürülemez olduğunu göstermektedir. Ek mali geliri artırmaya yönelik politikaların kamu harcama verimliliğini artıran önlemlerle tamamlanması önemlidir. Cezayir yapısal reformunun başarısı, özel sektörü destekleyen ve nüfusun en savunmasız kesimlerini koruyan politikalara bağlıdır.

Cezayir, özel yatırımı çekmenin yanı sıra uygun bir vergi sistemine de sahiptir. Hükümet, yabancı sermayeyi çekmek ve Cezayirlilerin yaşam koşullarını iyileştirmek için asgari ücreti düşürdü. Ancak, bu stratejinin önünde birçok engel var. Birincisi, Cezayir yüksek bir yaşam maliyetine sahip. Asgari ücretin yüksek olması işsizliği artırır, ancak yaşam maliyeti yüksektir. İkincisi, Cezayir vatandaşlarının büyük bir kısmı asgari ücreti ödeyemediği için asgari ücretin ekonomi üzerinde olumsuz bir etkisi var.

İkincisi, Cezayir ekonomisi %30’a yaklaşan işsizlik oranlarıyla zor bir durumla karşı karşıya. İşsizliğin artması Cezayir vatandaşlarının sosyal ve ekonomik sorunlarını daha da kötüleştiriyor. Neyse ki, Cezayir hükümeti asgari ücreti yıllık olarak sabitliyor ve sosyal ortaklar, bunun temel ihtiyaçları karşılamasını ve sosyal koruma planlarıyla uyumlu olmasını sağlamak için birlikte çalışıyor. Bu, önümüzdeki yıllarda gelirlerinde bir artış görmeyi bekleyebilecek tüm Cezayirliler için iyi bir haber.

Çalışma saati

Cezayir hükümeti asgari ücrete zam açıkladı. Asgari ücret şu anda ayda 20.000 Cezayir dinarı fakat bu miktar artacak. Hükümet ayrıca 30.000 dinarın altındaki maaşlar için gelir vergisini de iptal etti. Hükümet, devlet kurum ve kuruluşlarının giderlerini de artırdı, ancak petrol fiyatlarındaki çöküş bu kurumların bütçesini azalttı. Bununla birlikte, Cezayirli işçilerin yıllık 30 günlük izin hakkına sahip olduklarını belirtmek önemlidir.

Cezayir iş kanununa göre, çalışanlar haftada 40 saat çalışmak zorundadır. Bu saatler, iş tehlikeliyse veya uzun süre hareketsizlik gerektiriyorsa değişebilir. Çalışanlara, genellikle Cuma günü olmak üzere her hafta bir gün ücretli dinlenme verilmelidir. Ancak kuruluşlar, ticari operasyonları için en uygun olan herhangi bir günü seçebilirler. Ancak, işçi o kadar uzun süre çalışmak istemezse, işveren ona yazılı bir bildirimde bulunmak zorundadır.

Cezayir’de çalışanlar, işverenin adını, sosyal güvenlik numarasını ve çalışanların adlarını ayrıntılandıran maaş bordrosu almalıdır. Maaş bordrolarında ayrıca çalışılan saat sayısı, ödemenin yapıldığı tarih, brüt ve net maaşlar ve varsa stopaj tutarları yer almalıdır. Maaşlar banka havalesi yoluyla ödenmelidir, ancak işverenlerin yerleşik olmayan hesaplara yapılacak ödemeler için özel izin almaları gerekebilir. Cezayir iş kanunu çok katıdır.

Cezayir’deki işgücü piyasası, işgücünün üçte ikisini temsil eden Union Generale des Travailleurs Algeriens (UGTA) tarafından yönetilen güçlü bir sendikalaşma geleneğine sahiptir. 1990’lara kadar Cezayir sendikaları, kamu sektörü ücretlerinin ve çalışma koşullarının müzakere edilmesinde önemli bir etkiye sahipti. İş kanunu değişikliklerine rağmen, sendikalar hâlâ kamu sektörü grevleri düzenleme hakkına sahipler, ancak bunlar hükümetten taviz vermeye zorlamada nadiren başarılı oluyor.

Ebeveyn izni

Cezayir Hükümeti, toplumsal cinsiyet eşitliğini ve kadın haklarını geliştirmeye kararlıdır. Bu hedeflere doğru ilerleme kaydetmiştir ve bu konularda yeni önlemler almaktadır. Geçmişte Cezayir, asgari ücret ve ebeveyn izni konusunda komşularının gerisinde kalıyordu. 2011 yılında Cezayir, BM Çocuk Hakları Sözleşmesini onayladı. Ancak bu hareket, muhafazakar ve kurtuluş yanlısı çevrelerin muhalefeti de dahil olmak üzere Cezayir toplumu arasında bir dizi güçlü duygu uyandırdı. Ancak Cezayir Hükümeti, sosyal standartlar iyileştikçe eninde sonunda kaldırılacak olan birkaç çekinceyle Sözleşmeyi onayladı.

Cezayir makamları uluslararası izleme mekanizmalarından haberdar olmalarına rağmen iç hukuk yollarından memnun görünüyorlar. Ayrıca, uluslararası insan hakları belgelerinin onaylanması, Resmi Gazete’de yayınlanan tüm onaylanan metinlerle birlikte geniş çapta duyurulmuştur. Cezayir Hükümeti, vatandaşların insan haklarını korumaya kararlıdır ve bu, uluslararası belgelerin uygulanmasına yansımaktadır.

Cezayir’deki çalışanlara doğum ve babalık izni verilmelidir. Her iki ebeveyn de yeni doğan bebeklerinin bakımı için izin alabilirken, kadınların 14 hafta tam ücretli doğum izni, kocaları ise üç gün ücretsiz acil izin hakkına sahiptir. Cezayir iş kanunları yıllar içinde bir dizi reformdan geçmiştir. Bununla birlikte, genel olarak, Cezayir iş kanunları katıdır ve işyerinde bir sürtüşmeye neden olabilir.

Cezayir’deki annelerin, çocuğun doğumundan bir hafta sonra başlaması gereken 14 haftalık tam ücretli doğum izni hakları vardır. Erkek çalışanın üç günlük ücretli babalık izni hakkı vardır, ancak işverene yazılı bir bildirimde bulunması gerekir. Bu süre zarfında çalışan, normal ücretinin %50’sini alacaktır. Yasa ayrıca oylama ve jüri görev izinlerini de kapsıyor. Bu makale bu önemli konuları tartışacaktır.