Suriye Asgari Ücret, Suriye’de Ortalama Maaş Ne Kadar?

Suriye asgari ücret olarak düşük bir ücrete sahip ülkedir. Aynı şekilde Suriye’de ortalama maaş yaşam standartlarının altında kalmaktadır. 2008 yılında ülke savaşa girmeden önce çok daha iyi koşullarda iken bugün savaşın izlerini asgari ücrette de görmek mümkündür.

Suriye’de Asgari Ücret Düşük

Suriyeli işçiler çok düşük ücret alıyorlar. Asgari ücret 71.515 Suriye lirası (SYP) ($57 veya 1.002 TL) civarındayken, bunun en az 6 katından fazla olması gerekiyor. Devlet ülkenin en büyük işvereni olduğundan, daha fazla insanı iş aramaya teşvik etmek için maaşları artırmak çok önemlidir. Savaştan dolayı Suriye ekonomisi eşi görülmemiş bir daralma yaşıyor. Daralma, istihdamı ve genel ekonomik faaliyeti etkileyecek ve ülkenin iş sınıfının düşmesine neden olacak.

Suriye’nin asgari ücreti 71.515 Suriye lirası civarında

Suriye’de asgari ücret hükümet tarafından belirlenir. Çoğu ülkede, tüm çalışanlar için bir asgari ücret vardır ve Suriye de bir istisna değildir. Suriye’de asgari ücret, sosyal yardımlar dahil ayda 71 bin 515 Suriye lirası civarında. Asgari ücret en son 1 Ocak 2013’te artırılmıştı.

Suriyeli bir işçinin ortalama maaşı, 170 ABD doları yani 2.990 TL olan 427.000 Suriye lirasına eşdeğerdir. Ancak, döviz kuru 2014’ün başlarında 200 sterlin ile bir dolar arasındaydı. Ardından, 2015’te Suriye rejimi, her çalışana aylık 4.000 poundluk bir geçim ödeneği vererek, ortalama maaşı 18.000 Suriye poundunun üzerine veya yaklaşık 71 USD’ye yükseltin.

Bununla birlikte, bazı ekonomistlerin bir para krizinin ortaya çıkabileceği uyarısıyla Suriye lirasının değeri Mart ayından bu yana hızla düşüyor. Küçülen pound, ortalama bir Suriye vatandaşının satın alma gücünü azaltıyor ve devlet sübvansiyonlarının maliyetini artırıyor. Petrol sabit para biriminde ödendiği için, sterlin satın alma gücü azalır. Bu da ortalama bir Suriye vatandaşının yaşam kalitesini düşürüyor.

Bu kaynak eksikliği, subay birliklerini yolsuzluğa daha da derinleştirdi, çünkü birçok komutan, askere alınanların hizmet dışı bırakılmalarına rüşvet vermelerine izin veriyor. Ortaya çıkan insan gücü eksikliği, Suriye’nin felç edici insan gücü sıkıntısını daha da kötüleştirdi. Ek olarak, orduda birçok “hayalet asker” var. Buna ek olarak, hükümet yanlısı paramiliter gruplar için devlet dışı fonlar önemli ölçüde artmıştır. Ayrıca, yerel milisler genellikle daha yüksek maaşlar sağlar.

Suriye’de gıda fiyatları artıyor. Ramazan ayında, tipik bir ailenin 5.600 SYP karşılığında 2 kilo yoğurt ve kuzu eti, 2.500 SYP karşılığında iki kilo pirinç alması gerekir. Ortalama bir ailenin aylık geliri yüksek olmamasına rağmen, bu maliyetler toplamda yaklaşık 46.000 SYP olacaktır. Bu miktarın normal bir diyet için yeterli olmadığını akılda tutmak önemlidir.

Bu korkunç istatistiklere rağmen, hükümetin ciddi kalkınma planlarını uygulayamaması, ülke genelinde bir göç dalgasını körükledi. Pek çok bölge sakini, yanlış düşünülmüş politikalar ve doğal afetlerin öngörülemezliği nedeniyle göç etmek zorunda kaldı. Sonuç olarak, Suriye’de asgari ücret yaklaşık 46.000 Suriye lirası. Bu, ülkenin bazı bölgelerinde asgari ücretin yarısından az.

6 kat daha fazla olmalı

Rejim yanlısı bir ekonomi araştırmacısına göre, Suriye’deki asgari ücret mevcut seviyeden 6 kat daha yüksek olmalı ve o zaman bile bu bir oyundur. Artışın kamu kaynaklarından mı geleceği yoksa sıradan Suriyeliler tarafından mı ödeneceği belli değil. Suriye Merkez Bankası para basmayacağını söylese de bu seçenek de dışlanmıyor. Buna ek olarak, devlet hala kamu sektörüne ve diğer sektörlere verilen sübvansiyonları azaltmaktadır.

Kendi kendine raporlama verilerine göre, Suriyeli işçiler diğer ülkelerdeki meslektaşlarına göre işyerinde daha fazla zaman harcıyor. Ayrıca, yüzde 94,1’i aylık gelirlerinin yarısından azını harcıyor. Bir vakada, Devlet Başkanı Beşar Esad’ın ailesi Şam’daki ünlü bir shawarma lokantasını ziyaret etti, ancak kamu sektöründe asgari ücreti kazanan ortalama bir Suriye devlet çalışanı maaşının beşte birini beş kişilik bir aileyi tedavi etmek için harcardı.

Ülkenin en büyük işvereni

Petrol, Suriye’deki en büyük işveren. Ancak petrol fiyatlarının düşmesi ve ekonominin sarsılmaya başlamasıyla petrol sahalarında çalışan birçok Suriyeli işçi memleketine döndü. Bu durumlarda, endüstriyel yöneticilerin becerileri çok değerliydi. Suriye hükümeti, bu işçilerin becerilerini ülkenin petrol endüstrisini geliştirmek için kullanmaya çalıştı. Buna karşılık, ExxonMobil ve Devon Energy gibi ABD şirketleri ülkeden çekildi.

Suriye ekonomisi, büyüyen nüfusuna yetecek kadar istihdam sağlayacak kadar hızlı büyümüyor. Resmi istatistikler, ekonominin 2009’da yüzde 4,5 büyüdüğünü gösteriyor, ancak diğer bazı kaynaklar, reel GSYİH büyümesinin yüzde iki veya üçe yakın olduğunu tahmin ediyor. Bu arada, nüfus aynı dönemde sadece yüzde 2,45 arttı. SARG, ekonomiyi canlandırmak için çeşitli girişimlerde bulunmasına rağmen, istihdam artışı gecikti. Bağımsız işçi sendikalarının yokluğu, iş büyümesini teşvik etmeyi zorlaştırdı. Bunun yerine, hükümet kontrolündeki Sendikalar Genel Federasyonu, tüm sendika faaliyetlerini denetler.

İmalat, Suriye’deki en büyük işverendir. Sanayi, Suriye’nin GSYİH’sının yaklaşık yüzde 6’sını üretiyor. Ana endüstrilerden bazıları çimento, pamuklu kumaşlar ve ilaçları içerir. Diğer endüstriyel sektörler arasında kontrplak, alçı ve piller bulunur. Gıda işleme, tuz, pamuklu kek ve çeşitli süt ürünleri üreten bir başka büyük endüstridir. Bunlara ek olarak, tarım ve balıkçılık ülkenin gıdasının çoğunu sağlamaktadır. Kombine olarak, bu endüstriler Suriye’deki işçilerin yaklaşık yarısını istihdam ediyor.

Bu zorluklara rağmen, Suriye hükümeti işletmelere teşvikler sağlamaya devam ediyor. 2009’un ilk yarısında, hükümet Kararnamesi 8’de ülkedeki sanayi bölgelerine yatırım yapanlara vergi indirimi teklif etti. Ancak, Suriye’deki bankacılık sektörü hala beşeri sermayeden yoksundur. Yetersiz otomasyon ve iletişim altyapısı en büyük engellerden biridir. İşletmelerin likidite ve döviz işlemlerinden kar elde etmelerini sınırlayan düzenlemeler de büyük bir engeldir.

1998’de mamul mallar, ülkenin ihracatının yüzde 10’unu oluşturuyordu. Tekstil endüstrisi, endüstriyel işgücünün üçte birini istihdam etti ve ülkenin ihracatının yüzde 10’unu üretti. 2005 yılına kadar hükümet, yeni kaynaklar aracılığıyla gaz üretimini artırmayı umuyor. Bu çabalar Suriyelilere ve dünyaya fayda sağlayacaktır. Ülkeye gelen bu yeni işlerle Suriye ekonomisini canlandırmak mümkün. Suriye’deki en büyük işveren!

Suriye hükümetinin finansal sistemi, 1960’larda millileştirilmesinden bu yana büyük ölçüde devlet tarafından yönetiliyor. Özel işletmeler, projeleri finanse etmek için nakit veya dış kredi sağlamalıdır. Devlete ait iki banka olan Suriye Ticaret Bankası ve Suriye Merkez Bankası’nın sadece 1996 yılına kadar döviz hesabı açmasına izin verildi. Suriye hükümeti artık vatandaşların döviz satın almasını kolaylaştırdı. Sermaye yatırımlarını finanse etmek ve mal ithal etmek için kullanabilirler, ancak hükümet hala siyasi istikrarsızlık konusunda temkinli.