Batı Sahra Asgari Ücret, Batı Sahra’da Ortalama Maaş Ne Kadar?

Batı Sahra Asgari Ücret, Batı Sahra’da Ortalama Maaş

Bu makale, Batı Sahra’daki balıkçılık endüstrisinin ekonomik gelişimini ve Faslı yerleşimciler arasındaki algıdaki değişiklikleri tartışıyor. Ayrıca Fas hükümetinin asgari ücret politikasını da inceliyor. Son olarak, Fas’ta zanaatkar balıkçılık endüstrisinin değişen algısını incelemektedir. Bu makale, asgari ücret politikasının Fas zanaatkar balıkçılık endüstrisi üzerindeki etkisini vurgulayacaktır. Bu makaledeki bilgileri yararlı bulacağınızı umuyoruz. Durumu daha iyi anlamanıza yardımcı olacağını umuyoruz.

Batı Sahra‘da çalışan bir kişi genellikle ayda yaklaşık 10.400 MAD yani 983 dolar / 17.890 TL kazanır. Maaşlar 2.620 MAD / 247 USD veya 4.495 TL (en düşük ortalama) ile 46.300 MAD / 4.378 USD veya 80.000 TL (en yüksek ortalama, fiili maksimum maaş daha yüksektir) arasında değişmektedir.

Balıkçılık sektörünün ekonomik gelişimi

1990’ların başında, güney bölgesinin kıyı balıkçı filoları, deniz balıkçılığı sektöründen büyük ölçüde etkilenmiştir. Bu sahiplere geri kazanım endüstrisini geliştirmek için arazi ve vergi teşvikleri verildi. Son yıllarda sektöre yapılan yatırımlar da karada tescillendi. Dakhla’da onaylanan birimlerin sayısı beşten otuza çıktı. Bugün bölge, su ürünleri sektörünü geliştirme potansiyeline sahiptir.

Batı Sahra’daki balıkçılık endüstrisi, BM’nin 1975’te Fas’tan bağımsızlığını tanımasının ardından popülaritesini artırmaya başladı. Ancak, işgal altındaki bölge tartışmalı bir bölge olmaya devam ediyor. Fas balıkçı gemilerine serbest liman sağlayan AB, bölgedeki balıkçılar için önemli fonlar sağladı. Para, yerleşimciler ve balıkçılar için altyapı ve konut inşa edilmesine yardımcı olurken, bölgedeki enerji ve teknoloji için fon sağladı.

Balıkçılık sektörü bölgenin sosyo-ekonomik kalkınmasında önemli bir yere sahiptir. Sektör, hem kıyı balıkçılığını hem de modern pelajik balıkçılığı ve demersal balıkçılığı içermektedir. C küçük pelajik stokunun tanıtılması, RSW tipi gırgır balıkçılığının faaliyetlerine yeni bir girişe yol açmasına rağmen, bölgenin kıyı kaynakları büyük ölçüde kullanılmamıştır. Bölgede kıyı balıkçı filosunun yanı sıra pelajik trol dondurucular ve dondurucu ahtapot fabrikaları da bulunuyor.

2006 yılında, balıkçılık endüstrisi Fas ekonomisine önemli bir katkı sağlamıştır. Bölgenin okyanusları dünyanın en büyük balık stoklarından bazılarını içeriyor. 74.000 iş üretiyor ve bölgenin GSYİH’sının altıda birini oluşturuyor. Fas ve Avrupa gemilerinin tartışmalı sulara erişmesiyle endüstri, Batı Sahra tartışmasındaki en tartışmalı konulardan biri. Hükümet, balıkçılık endüstrisini desteklemeye kararlıdır ve bunu yapmak için adımlar atmaktadır.

Fas’ın tahtına oturan VI. Muhammed’den bu yana balıkçılık sektörü hızlı bir büyüme yaşadı. 2000’lerin başında, Batı Sahra’nın nüfusu hızla arttı. Sonuç olarak, yerleşimcilerin sayısı arttı ve gecekondulara taşındılar ve şehirlerin eteklerinde gecekondular ortaya çıkmaya başladı. Resmi Fas istatistiklerine göre, bölgedeki gecekondu mahallelerinin sayısı yüzde 33,1’e ulaştı. Bu oran, Fas ortalaması olan yüzde 8,2’nin oldukça üzerindedir. Gecekonduların büyümesine rağmen, konut talebi de artıyor.

Yerleşimci nüfus arasında algıdaki değişiklikler

2005’te Batı Sahra’daki protestocular sosyal adalet ve ücretsiz barınma talep etti, ancak güvenlik güçleri göstericileri şiddetle bastırdı ve yerel hapishanenin önündeki oturma eylemi kan dökülmesiyle sonuçlandı. Yerli Sahrawi nüfusu aylık ödenek ve ücretsiz barınma talebinde bulundu, ancak sokak protestoları güvenlik hizmetleri tarafından şiddetle bastırıldı. Ancak protestolar, yetkililerin dikkatini çekmenin kesin yoluydu.

1990’ların başından beri, Kuzey Afrika’dan göç doğrusal olarak artmaktadır. Yine de, yeni topluluklar yerli Batı Sahralılardan kopuk kalmaya devam ediyor. Buna rağmen, Fas makamları göçmenler arasında ırklar arası evlilikleri ve sosyal teması teşvik etti. Bu yeni göçmenler şimdi büyük Batı Sahra şehirlerinde nüfusun çoğunluğunu oluşturuyor, ancak 1990’ların ortalarına kadar yerel seçimlere katılmaları yasaklandı ve siyasi güç kazanmak için sayısal üstünlüklerini organize etmekten ve sömürmekten vazgeçildiler. .

Fas kontrolündeki Batı Sahra’daki son sosyoekonomik protestolar ve etnik çekişmeler, sosyal ve ekonomik sorunların hala devam ettiğinin açık bir göstergesi. Başkent Laayoune’de yakın zamanda yaşanan şiddet olaylarına rağmen, toplumsal hoşnutsuzluğun altında yatan nedenler azalmadı. Bu arada, kültürel düşmanlık ve etnik gerilimlerin kötüleşmeye devam etmesi muhtemel.

Fas hükümetinin asgari ücret politikası

Fas hükümeti geçtiğimiz günlerde yaklaşık sekiz yüz bin kamu ve devlet çalışanı için asgari ücrette %2’lik bir artışa ek olarak tahmini 700 milyon dolar ücret artışı açıkladı. Bu, sendikalarla yapılan bir anlaşmanın parçasıdır ve sosyal koruma ödemelerinin yanı sıra asgari ücretleri de etkileyecektir. Fas Başbakanı geçtiğimiz günlerde işçilerin sendika kurma ve sendikalara katılma haklarına değindi. Başbakan’ın açıklamaları okunmaya değer. Fas hükümeti, vatandaşlarının örgütlenme haklarını güvence altına almaya kararlı olduğunu açıkça belirtti.

Fas asgari ücreti toplu iş sözleşmeleri ile belirlenir ve çalışma sektörüne göre farklılık gösterir. Fazla mesai saatleri iş sözleşmelerinde tanımlanmıştır. Bu tür bir çalışma üzerinde karşılıklı olarak anlaşmaya varılmalıdır, ancak bu çalışma yılda 138 saat veya toplamda 250 saat ile sınırlıdır. Fazla mesai ücreti, gün içinde normal maaşın %125’inden başlar ve akşam dokuzdan akşam altıya kadar %150’ye çıkar. Fas asgari ücret politikası küresel eğilimlerle uyumludur, ancak politika neredeyse evrensel değildir.

Fas Anayasası çalışma hakkını içeriyor, ancak ekonomik ve sosyal konularda da demokratikleşmeye ihtiyaç var. Kamu sektöründe ücretler oldukça eşit olsa da, kadınlar hala en dezavantajlı kesimdir. Kayıt dışı sektörde kaç kadının çalıştığına dair istatistik yok ve pazarlık güçleri çok az. Fas hükümeti, müfettişleri insan hakları konusunda eğitmek de dahil olmak üzere bu konuyu izlemek için çeşitli önlemler aldı. Ülke işgücü konularında ilerleme kaydediyor, ancak durumu iyileştirmek için daha fazlasının yapılması gerekiyor.

Fas’ta ev içi çocuk işçiliği ciddi bir sorundur. Hükümetin asgari ücret politikası, ülkedeki çocuk ev içi işçiliğin temel nedenlerini ele almak için çok az şey yapıyor. Ülkede çocuk ev işçiliği hâlâ yaygın olsa da, genç kızların okullaşma oranını artırma çabaları meyvelerini verdi. Sonuç olarak, hükümet bu tür işlerde çalışan çocukların sayısını azalttı. Bu genç kızlara eğitimlerini tamamlamaları ve yoksulluktan kurtulmaları için çalışma fırsatı verilmelidir.